Gepensioneerde artsen moeten terugkomen om Covid-blokkades op te ruimen, zegt THERESA VILLIERS MP

Ze hebben in de frontlinie gestaan ​​bij het leveren van een van de meest succesvolle vaccinatieprogramma's ter wereld, waardoor we enkele van de lichtste Covid-beperkingen en de meest open economie hebben.



Huisartsen zorgden voor een ongelooflijk snelle adoptie van nieuwe digitale manieren om met patiënten om te gaan toen lockdown het van vitaal belang maakte om gezondheidsadvies te geven zonder dat kwetsbare patiënten een operatiekamer moesten bezoeken - nogal een overstap voor een gezondheidsdienst die slechts een paar jaar geleden nog steeds gebruik maakte van 9.000 faxapparaten.

Telefonische en digitale consulten zijn niet meer weg te denken en voor velen een prima manier om je huisarts te raadplegen; maar niet voor iedereen.

Vooral ouderen en mensen met leerproblemen of andere cognitieve stoornissen kunnen iets anders dan een persoonlijk gesprek moeilijk vinden.

Het is natuurlijk essentieel dat kwetsbare mensen hun huisarts nog kunnen zien; en de afgelopen maanden is er echte vooruitgang geboekt. Er zijn nu meer afspraken in de huisartsenpraktijk dan voor de pandemie. Volgens de laatste cijfers was 65 procent daarvan face-to-face.

Dat is op hetzelfde moment geleverd als miljoenen boosterprikken. Dus we moeten de huisartsen, de NHS Engeland en de regering de eer geven voor dat herstel.

Maar mensen hebben nog steeds problemen om naar hun dokter te gaan omdat huisartsenpraktijken onder zo'n enorme druk staan.

Bekijk hieronder de nieuwste Covid-vaccinstatistieken en:

Overal in de NHS is de vraag toegenomen, deels omdat we als bevolking ouder worden, we een grotere behoefte aan gezondheidszorg hebben, maar ook vanwege de opgehoopte vraag van mensen die tijdens de pandemie terughoudend waren om hulp te zoeken.

In oktober werd £ 250 miljoen aangekondigd om de onmiddellijke druk aan te pakken, met de belofte van nieuwe cloudgebaseerde telefoonsystemen; een vermindering van routinepapier zoals ziekmeldingen en DVLA-controles; en meer personeel om huisartsen te ondersteunen.

Het opzetten van multidisciplinaire teams in de huisartsenpraktijk zodat mensen andere professionals zoals verpleegkundigen, apothekers of fysiotherapeuten kunnen zien, is een cruciaal middel om huisartsentijd vrij te maken om ziekere patiënten te zien. Er zijn 10.000 nieuwe medewerkers aangeworven, van de 26.000 beloofd in het conservatieve manifest.

Maar er zou meer kunnen worden gedaan om bijvoorbeeld apothekers in staat te stellen een voorschrijvende rol op zich te nemen.



Er zijn meer huisartsen in opleiding dan ooit tevoren, maar het zal even duren voordat dit gevoeld wordt in lokale operaties.

Ministers moeten er dus voor zorgen dat de NHS-visumregeling effectief wordt gebruikt om huisartsen van over de hele wereld te rekruteren.

We moeten ook beter worden in het behouden van huisartsen. Voor een effectieve personeelsstrategie is een beter plan nodig om vrouwen aan te moedigen in het beroep te blijven.

En hoe zit het met al die gepensioneerde of niet-praktiserende huisartsen? Het wegwerken van de Covid-achterstand en het uitbreiden van de huisartsenzorg is een grote nationale uitdaging en we zouden het talent moeten inzetten van artsen die met pensioen zijn gegaan of een andere loopbaan hebben gevolgd.

Dat betekent dat het probleem met de pensioenen van artsen moet worden opgelost. Als ze al vele jaren in de praktijk zijn, kunnen artsen een hoge belastingaanslag voor hun pensioen krijgen. Dat laatste wat we zouden moeten doen, is huisartsen tot vervroegd pensioen dwingen vanwege punitieve pensioenbelastingen.

Concluderend kan worden gesteld dat de recordinvestering van 33 miljard pond van de regering in de NHS moet leiden tot meer benoemingen in de huisartsenpraktijk. We kunnen niet doorgaan zoals we zijn.